Ο μεσόκοπος και οι φιλενάδες

Ένας ανήρ μεσόκοπος είχε δυο ερωμένες,

η μία νια, η άλλη γριά, οι τρισκαταραμένες.

Η γραία που ντρεπότανε με νέο νά ᾿χει σχέση

τις μαύρες τρίχες βάλθηκε όλες να τ᾿ αφαιρέσει.

Κι η νέα που δεν ήθελε με γέρο να γυρίζει

τις άσπρες τρίχες τού ᾿βγαζε για νέος να μυρίζει.

Και βγάλε βγάλε του φτωχού, δεν εύρισκε μιαν άκρα

ώσπου στο τέλος έμεινε μόνο με τη φαλάκρα!

Ἀνὴρ Μεσαιπόλιος καὶ Ἑταῖραι

Ἀνὴρ μεσαιπόλιος δύο ἐρωμένας εἶχεν, ὧν ἡ μὲν

νέα, ἡ δὲ πρεσβῦτις. Καὶ ἡ μὲν προβεβηκυῖα αἰδουμένη

νεωτέρῳ αὑτῆς πλησιάζειν, διετέλει, εἴ ποτε πρὸς αὐτὴν

παρεγένετο, τὰς μελαίνας αὐτοῦ τρίχας περιαιρουμένη·

ἡ δὲ νεωτέρα ὑποστελλομένη γέροντα ἐραστήν ἔχειν τὰς

πολιὰς αὐτοῦ ἀπέσπα. Καὶ οὕτω συνέβη ὑπὸ ἀμφοτέρων

αὐτὸν περιτιλλόμενον φαλακρὸν γενέσθαι.

Αισώπειοι Μύθοι – έμμετρη απόδοση, 2016