Κουνούπι και ταύρος

Ένα κουνούπι κάθισε στο κέρατο του ταύρου

φορτίον δε ενόμιζε πως ήτανε του μαύρου.                       

«Να μη ντραπείς και να μου πεις, να ’χεις λέω το θάρρος,

εάν ποσώς σε ενοχλώ κι είμαι για σένα βάρος».

Κι ο ταύρος είπε το εξής, κανένα λόγον άλλο:

«Δεν σ’ ένιωσα που έφθασες, κι αν φύγεις, αμφιβάλλω».

 Κώνωψ καὶ Ταῦρος

            Κώνωψ ἐπιστάς κέρατι ταύρου καὶ πολύν χρόνον 

ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ἀπαλλάττεσθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο 

τοῦ ταύρου, εἰ ἤδη βούλεται αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ δὲ ὑποτυχὼν 

ἔφη: «Ἀλλ’ οὔτε ὅτε ἦλθες ἔγνων, οὔτε ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι.» 

"ΑΙΣΩΠΕΙΟΙ ΜΥΘΟΙ"

Λιοντάρια και λαγοί

Οι λαγωοί αξίωναν, καθότι ονειροπόλοι,

πως ίσα δικαιώματα πρέπει να έχουν όλοι.

Κι οι λέοντες απάντησαν πάρα πολύ μειλίχια:

«Οι λόγοι σας χρειάζονται και δόντια μα και νύχια».

Λέοντες καὶ Λαγωοί

            Δημηγορούντων τῶν δασυπόδων καὶ ἴσον ἀξιούντων

πάντας ἔχειν οἱ λέοντες ἔφασαν: «Οἱ λόγοι ὑμῶν, ὦ δασύποδες,

ὀνύχων τε καὶ ὀδόντων, οἵων ἡμεῖς ἔχομεν, δέονται.»

«Αισώπειοι Μύθοι»

Σφήκα και φίδι

Εις το κεφάλι ενός φιδιού εκάθησε μια σφήκα

ταλαιπωρώντας το φτωχό με πείσμα και με πίκα.

«Ρε σφήκα αθεόφοβη το νου μου θα ταράξεις»

είπε το φίδι κι έμπηκε εις τον τροχόν αμάξης.

«Άμα θυμώσω, σφήκα μου, εγώ γυρίζω φύλλον.

“Αποθανέτω η ψυχή μετά των αλλοφύλων”».

Σφήξ ποτε ἐπὶ κεφαλὴν ὄφεως καθίσας καὶ συνεχῶς 

τοῖς κέντροις πλήσσων ἐχείμαζεν. Ὁ δὲ περιώδυνος 

γενόμενος καὶ τὸν ἐχθρὸν οὐκ ἔχων ἀμύνασθαι καὶ 

ἀποσοβῆσαι, ὡς ἐθεάσατο ἅμαξαν μεστὴν ξύλων, 

ἀμηχανῶν τὴν κεφαλὴν τῷ τροχῷ ὑπέθηκε φάσκων: 

«Συντελευτῶ κἀγὼ τῷ ἐχθρῷ μου.» Καὶ οὕτω τῷ σφηκὶ 

συναπέθανεν.