Η καμήλα που αφόδευσε στο ποτάμι

Μια καμήλα φορτωμένη επερνούσε ένα ποτάμι

και αισθάνθη την ανάγκη την ανάγκη της να κάμει.

Κι ως τα νερά τα έφεραν και πέρασαν μπροστά της

κι εκείνη σαν αντίκρυσε τα ίδια τα σκατά της

«Για κοίτα» είπε «τα σκατά πώς μας περιγελάνε.

Αυτά που βγαίνουν πίσω μας μπροστά μας να περνάνε!»

Κάμηλος (ἀφοδεύσασα ἐν ποταμῷ)

 Κάμηλος ποταμὸν διέβαινεν ὀξὺ ῥέοντα. Ἀφοδεύσασα δέ καὶ τὴν κόπρον εὐθὺς ἔμπροσθεν αὑτῆς ἰδοῦσα διὰ τὸ ὀξὺ τοῦ ῥεύματος εἶπε: «Τί τοῦτο; Τὰ ἐξόπισθέν μου ἔμπροσθέν μου ὁρῶ διερχόμενα.»

ΑΙΣΩΠΕΙΟΙ ΜΥΘΟΙ, Έμμετρη απόδοση, Εκδόσεις ΓΕΡΜΑΝΟΣ, 2016

Λιοντάρια και λαγοί

Οι λαγωοί αξίωναν, καθότι ονειροπόλοι,

πως ίσα δικαιώματα πρέπει να έχουν όλοι.

Κι οι λέοντες απάντησαν πάρα πολύ μειλίχια:

«Οι λόγοι σας χρειάζονται και δόντια μα και νύχια».

Λέοντες καὶ Λαγωοί

 Δημηγορούντων τῶν δασυπόδων καὶ ἴσον ἀξιούντων πάντας ἔχειν, οἱ λέοντες ἔφασαν: «Οἱ λόγοι ὑμῶν, ὦ δασύποδες, ὀνύχων τε καὶ ὀδόντων, οἵων ἡμεῖς ἔχομεν, δέονται.»

ΑΙΣΩΠΕΙΟΙ ΜΥΘΟΙ, Εκδόσεις ΓΕΡΜΑΝΟΣ, 2016