Πατέρας και κόρες

΄Ενας πατήρ διέθετε δύο μονάχα κόρες

κι αμφότερες τις πάντρεψε με τις καλές τις ώρες.

Τη μία την επάντρεψε μ᾿ έναν περιβολάρη

και κεραμέα η δεύτερη κατάφερε να πάρει.

Μετά παρέλευση καιρού αρπάζει το ταγάρι

και πρώτην επισκέφθηκε την του περιβολάρη.

«Πώς τα περνάτε, κόρη μου, πώς πάει το περιβόλι;»

«Δόξα να έχει ο θεός και οι αγίοι όλοι»,

απάντησεν η κόρη του και εσταυροκοπήθη

και για να βρέξει σύντομα πρωτίστως εδεήθη,

να ποτισθούν τα λάχανα, να ποτισθούν οι κήποι,

να κρατηθούν πάντα μακρά ο πόνος και η λύπη.

Αργότερα επισκέφθηκε και την του κεραμέως

και ρώτησε πώς τα περνά, ως είθισται, βεβαίως.

Κι εκείνη του απάντησε: «Πολύ καλά, πατέρα.

Να συνεχίσει εύχομαι νά ᾿χει αιθρία μέρα

για να ψηθούνε άριστα τούβλα και κεραμίδια

και θά ᾿μαστε εμείς εντός, εκτός κι επί τα ίδια».

Και ο πατήρ εσκέφθηκε ξύνοντας τας μασχάλας

και ούτω πως απάντησε, τι νά ᾿λεγε ο τάλας:

«Εσύ ευδίαν προτιμάς, η αδελφή χειμώνα.

Για ποίαν να προσευχηθώ; Να παίξω ζυγά μόνα;»

Πατήρ καὶ Θυγατέρες

Ἔχων τις δύο θυγατέρας τὴν μὲν κηπωρῷ ἐξέδω-

κε πρὸς γάμον, τὴν δὲ ἑτέραν κεραμεῖ. Χρόνου δὲ προ-

ελθόντος ἧκε πρὸς τὴν τοῦ κηπωροῦ καὶ ταύτην ἠρώτα,

πῶς ἔχοι καὶ ἐν τίνι αὐτοῖς εἴη τὰ πράγματα. Τῆς δὲ εἰπού-

σης πάντα μὲν αὐτοῖς παρεῖναι, ἕν δὲ τοῦτο εὔχεσθαι τοῖς

θεοῖς, ὅπως χειμὼν γένοιται καὶ ὄμβρος, ἵνα τὰ λάχανα

ἀρδευθῇ. Μετ᾽ οὐ πολὺ παρεγένετο καὶ πρὸς τὴν τοῦ κε-

ραμέως καὶ ὡσαύτως ἐπυνθάνετο, πῶς ἔχοι. Τῆς δὲ τὰ μὲν

ἄλλα μὴ ἐνδεῖσθαι εἰπούσης, τοῦτο δὲ μόνον εὔχεσθαι,

ὅπως αἰθρία τε λαμπρὰ ἐπιμείνῃ καὶ λαμπρὸς ἥλιος, ἵνα

ξηρανθῇ ὁ κέραμος, εἶπε πρὸς αὐτήν: «Ἐὰν σὺ μὲν εὐδίαν

ἐπιζητῇς, ἡ δὲ ἀδελφή σου χειμῶνα, ποτέρᾳ ὑμῶν συνεύ-

ξωμαι;»

Αισώπειοι μύθοι, 2016