Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Μάνα

Το όνομά σου συνεχώς προφέρω.
Πάρα πολύ μου στοίχισε ο χαμός σου.
Δεν θα μιλήσω για τα περαιτέρω
– πως είν᾿ ακόμα λεύτερος ο γιος σου.

Μια μέρα πως σε πλήγωσα το ξέρω,
μα το ᾿κανα, θαρρώ, για το καλό σου.
Το σκέφτομαι συχνά και υποφέρω
αν και εσύ δεν το ᾿χεις στο μυαλό σου.

Με βλέπεις που σ᾿ ανάβω το καντήλι
ανελλιπώς το Σάββατο το δείλι.
Να ξέρεις πάντα είσαι δω παρούσα

κι ας έφυγες εδώ και δέκα χρόνια.
Και πως εδώ θα τριγυρνάς αιώνια,
πάντοτε ζωντανή και ομιλούσα.


Δημοσιεύτηκε στα "μικροφιλολογικά", τεύχος 39, άνοιξη 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου